سيديحيى (رحيم) صفوى، فرزند سيدعباس متولد 1331ه.ش مىباشد. نام جدش سيدميرزا و زادگاهش روستاى همام از بخش باغ بهادران شهرستان لنجان از توابع استان اصفهان است. پدرش صاحب مزرعهاى بوده و تا زمانى كه در روستا زندگى مىكردند، شغل ايشان كشاورزى بود.
كمبود آب زراعتى و پيشنهادهاى اقوام ، باعث شد كه خانواده صفوي از روستا به شهر اصفهان مهاجرت كنند.
مادرش، ملوك آغا رئيسى – از جمله زنانى بود كه به تربيت مذهبى فرزندانش بسيار اهميت میداد و مسئوليت تربيتى فرزندان را به خوبى عهده دار بود. ايشان خلق و خوى خاصى داشت از جمله با شروع ماه محرم براى بچه ها لباس مشكى تهيه مىكرد، و فرزندان را با ذكر مصيبت آشنا مىنمود و صبحها مقيد بود كه فرزندان را از خواب بيدار كرده، به نماز خواندن تشويقشان كند. علاقهى فرزندان خانواده صفوي نسبت به روضه خوانى، روحانيت و آشنايى با رسالهى عمليه – بخصوص هنگامى كه به سن تكليف رسيدند و مقيد به انجام واجبات و ترك محرمات گرديدند – به سعى و تلاش ايشان باز مىگشت.
البته با صراحت مىتوان گفت كه سيد يحيي تربيت اسلامى و آشنا شدن با تعاليم مذهبى از جمله نمازخواندن و قرآن خواندن و… را مديون والدين بوده – كه نقش اساسى در برقرارى پايه هاى اعتقادى فرزندان داشتند .
سيد يحيي در سال 1348 آخرين سال تحصيلى در مقطع دبيرستان را گذرانده و در همين سال بود كه مادرشان بر اثر بيمارى سرطان درگذشت و در اصفهان به خاك سپرده شد. بعد از فوت مادر، نقش و مسئوليت تربيت فرزندان كاملاً به عهده ى پدرشان بود.
